Boogie Street - Leonard Cohen
Αναπάντεχο το άρθρο μας, καθώς μας ξάφνιασε η είδηση του θανάτου του Leonard Cohen. O ελεγειακός δημιουργός άφησε διακριτικά την τελευταία του πνοή στο Los Angeles, την 10ή Νοεμβρίου, στα 82 του χρόνια . Μας κληροδότησε ένα σπουδαίο έργο,πάμπολλους πιστούς θαυμαστές και πλούσια δισκογραφία. Αισθαντική μουσική, ποιητικός λόγος, δυνατή έγερση των αισθήσεων είναι τα χαρακτηριστικά των τραγουδιών του. Πρώτη φορά έμαθα για τον Καναδό δημιουργό κάπου στα 80΄s, όταν η πρώτη μου αγάπη, μού μίλησε με ενθουσιασμό για το "Dance me to the end of Love" και μού έδωσε την μαγνητική κασέτα, που σώζεται ακόμη, κάπου στην αποθήκη μου. Είχα λοιπόν την πρόθεση να αναφερθώ στο παραπάνω τραγούδι, πλην όμως ανακάλυψα ότι η Κατερίνα Δήμα πρόλαβε, ένα χρόνο πριν, να γράψει ένα εξαιρετικό άρθρο στο tvxs.gr. Σας προτείνω να το διαβάσετε.
Έτσι λοιπόν, η ιδέα για το σημερινό μας τραγούδι ήρθε από μια φίλη που το ανέβασε στο facebook. Πρόκειται για το "Boogie Street", ένα δυνατό στιχουργικά τραγούδι, με μουσικές επιρροές από τα αμερικανικά blues και την folk σκηνή. Ο δημιουργός έχει μιλήσει για την Boogie Street, η οποία είναι μια υπαρκτή μεγάλη οδός, στο Bugis της Σιγκαπούρης. Το όνομα Boogie Street της το είχαν δώσει αμερικανοί φαντάροι λόγω της ζωντάνιας της και της αδιάκοπης νυχτερινής της κίνησης. Να σημειώσουμε εδώ ότι η Σιγκαπούρη ακόμα και σήμερα είναι μια μητρόπολη που ποτέ δεν κοιμάται. Και πολλά καταστήματα δουλεύουν με τρεις βάρδιες, όλο το 24ωρο. Όμως ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Σταχυολογούμε και αποδίδουμε ελεύθερα από τα λόγια του ίδιου του εκλιπόντος:
- Η Boogie Street υπάρχει και βρίσκεται στην Σιγκαπούρη. Βρέθηκα εκεί ερχόμενος από μια περιοδεία στην Αυστραλία. Ο δρόμος αυτός είχε μια διπλή ζωή. Το πρωί είχε μια έντονη εμπορική δραστηριότητα, με πολλούς πάγκους που πουλούσαν παράνομα μουσική. Ήταν μια εποχή που ήταν δύσκολο να βρω τους δίσκους μου στον Δυτικό κόσμο. Αλλά ρώτησα ένα πλανόδιο πωλητή ο οποίος πήγε σε μία τέντα που φύλαγε τα προϊόντα του και σύντομα μου έφερε σε κασέτες όλη την μουσική παραγωγή μου. Μου τις πούλησε με ένα δολάριο το κομμάτι.Το βράδυ ο δρόμος μεταμορφωνόταν, έδινε μια έντονη αίσθηση σεξουαλικής συναλλαγής. Πιθανόν πορνεία, εύρεση εφήμερων ερωτικών συντρόφων, όλα φαινόταν διαθέσιμα. Η σημασία της Boogie Street για μένα ήταν αυτή η ανάμιξη εργασίας και πόθου, μια προσέγγιση της συνηθισμένης ζωής αλλά και της ζωής στην οποία ίσως μας οδηγούν οι επιθυμίες και τα πάθη μας, όταν ποθούμε να απομακρυνθούμε από την συνηθισμένη μας καθημερινότητα. Όπως έχει πει και ένας δάσκαλός μου, ο παράδεισος είναι ένα καλός μέρος να επισκεπτείς, αλλά δεν μπορείς να ζήσεις εκεί γιατί δεν υπάρχουν εστιατόρια και..τουαλέτες. Υπάρχει η ευτυχία κοντά στους αγαπημένους μας και όλοι μας ελπίζουμε να ζήσουμε τέτοιες στιγμές, αλλά από την άλλη γυρνάμε ξανά και ξανά στην άλλη μας πλευρά, την ίσως πιο ενστικτώδη και σκοτεινή. Στην Boogie Street.
Τι περισσότερο να προσθέσουμε εμείς; Να πούμε μόνο ότι αν ψαχτείτε λίγο θα βρείτε πολλές αναφορές για το Bugis, που ήταν παλιά και τόπος συνεύρεσης με transexual, εκτός των άλλων. Σήμερα λέγεται ότι ο χαρακτήρας της περιοχής έχει αλλάξει, έχει γίνει ένας μεγάλος, μοντέρνος εμπορικός δρόμος. Αλλά και πάλι, ποιος ξέρει; Ίσως πρέπει να τον επισκεπτούμε νύχτα. Ακούγοντας το υπέροχο σημερινό μας τραγούδι...